Birarada yaşayan inasanların oluşturduğu en küçük kurum ailedir. Ancak ailenin diğer oluşum ve kurumlardan ayrılan en büyük özelliği duyguya ve akrabalık bağına dayanıyor olmasıdır.

Toplumsal yapının sağlamlığı, insanların ilk eğitimlerini aldığı aile yapısının sağlamlığı ile ölçülür. Ülkemizde aile kurumu sağlam gelenekler ve kurallara bağlı olarak varlığını sürdürmektedir.

Toplumun temelini oluşturan insanların kişisel, duygusal ve psikolojik gelişimi aile ortamında başlamaktadır. Sağlam bir ailede yetişen insanlardan oluşan bir toplum kolay kolay çözülmez. Her türlü dış tehlikeye karşı dayanma gücü gösterir. Güçlü aile güçlü toplum demektir. Ayrıca sağlam bir aile ve çevresi toplumdaki suç unsurlarını da kaldırabilecek ve böylece huzurlu bir ortamın yaratılmasına vesile olacaktır. Bu itibarla hayatın temel kurallarının öğrenildiği sevgi dolu bir ortam olarak aile en önemli sosyal bir kuruluştur. Ailenin önemi 16 yaşında bir öğrenci olan Araş AIkış'ın ailesine yılbaşı hediyesi olarak yazdığı şiirden anlşılmakta ve bu şiire ekleyecek fazla bir söz bulunmamaktadır.

DÜNYANIN EN İYİ MİMARLARINA "Beni ben yapan" Diye başlar efsanenin biri "Ailemin yapısıydı" Der efsanelerden birinde, Devam edince bu şiire Anlattığını farkeder Derin düşüncelerini İlk defa belki de. Güneşi avuçladınız Benim için, Verdiniz elime Büyüyüp dağları Devirebilmem için. Kalplerinizden birer parça Koparıp verdiniz, İnsanların en duygulusu Olmam için. Binbir öküz avlandı Uğruma... Sağlam kaslarımı Borçluyum onlara En yüksek değerleri Aşıladınız bana Düşünebilmem için. Hep farkındaydınız Bir deha yaratacağınızın. Tanrı en güzel anlarıyla Birleştirdi ikinizi Aranızda oluşan Kopmaz bağlar Beni ve ablamı Da sardı. Binbir inek sütsüz kaldı Beni, doyurabilmek için Hayat pekmezi ile Doldu damarlarım. Taşacağı günü bekliyor. Zekalarınızı birleştirdiniz En hayırlı ödevinizde, En büyük başarınız Biz ikimiz, Bize yıllarca, usanmadan İnsanlığı öğrettiniz. Ekmeğiniz midemde Sözleriniz kalbimde Kendimi geliştirmem için Açtığınız yollar Kapanacak değiller Bugün ya da yarın. Onaltıncı yılında bu dünyada Ne de hızlı esen rüzgarda Şu onaltı yıla neleri sığdırdım. Ki daha yolun başı Teşekkür ederim önce Allah'a Sonra Size. Güçlü temeller üstünde Kurduğunuz sevimli yuva Çatlamaz, korkmayın şu hayatta. Ailem, yüce ailem! Hayatım boyunca bana Oldunuz destek Yaşama sevgisi geçti Bana sizden. Geceyi gündüz ettiniz Dayandınız kaprislere Avuttunuz, sildiniz gözyaşlarımı Kendi çocuğumu eğitirken Gözönüne alacağım sizi, Başaramayacağım bilsem de, Sizin gibi olmaya uğraşacağım. Annem, benim canım annem! Beni yüreğinden kopardın ve Getirdin dünyaya İlk tanıştığım arkadaşımsın Söyleyeyim sana, annem Sevdiğim tüm tatları Senden kaptım. Yaptığın yemekler Büyük bir ustanın Özenle işlediği tablolar Gibi, onlarla oynar Ve mükemmeli yaratırsın. Sen annem Senin tüm özelliklerin Sığmaz bu defterlere, İnan bana annem Hepimiz seni her zaman Seveceğiz Babam! Ya da babacığım Gücü, onun gözlerinde Görünce öğrendim, Bana fikirlerini veren Bana, kendi fikirlerim olmasının Gerektiğini öğreten, Bana, tarafsızlığı, büyüklüğü, Hükmetmeyi, adaleti öğreten, Pek az insanın babası Gerçek bir kişiliktir. Ben ona baktığımda Hayatı, acıyı, zekayı, aşkı, Dayanıklılığı, erdemi Görüyorum. Gözlerimi hiç açmadan Yürürüm gösterdiği yolda Ey dev insan Saygıyla eğilirim önünde Ne zaman istersen söyle, Babam sen hiç üzülme Arkandan gelmekteyim. Dünyalar güzeli ablam Bana insan ilişkilerinde Ve ödevlerimde ve Oyunlarımda Ve sevgililerimde hep Yardım ettin. Bana yollar gösterdin Müziği sevişimin bir Nedeni sen, bir nedeni annem Sevgili ablam ne zaman Güçsüz hissedersen kendini Gel, dur, arkamda ! Korurum seni, canım pahasına Benim yol arkadaşımsın Şu hayatta. Beni kurtarırsın daima Beni kurtarmıştın bir kere. Ölmeme çok az kala. Beni büyütenler, bilirsin Seni de çok sevdiler, Kızsan da bana arasıra Bil ki istemem kırmak Hiç seni. Seviyorum seni. Seviyorum hepinizi. Yeni yılınız kutlu olsun. Bu şiir size bir yeni yıl "hediyem." Aras ALKIŞ (30 Aralık 1997)